Guts and Glory of de dood

foto: Tijdens indiening pettitie tegen amnestie wet.
Beeld: John Doe Photography

De online weblogs en online nieuwssites staan er bol van, de jongere activiste die haar activiteit aflast nadat het hondje bij haar hekje stond met een (dreig) briefje in zijn bekje. Merkwaardig ook nog is dat iedereen een uitgesproken mening heeft over haar acties en activiteiten. Sommige hoop gevend en positief en sommige niet eens noemenswaardig te noemen. Maar als het van een afstand te beleven is het altijd makkelijk praat. “Als je in iets gelooft, dan sta je erachter ongeacht als je leven eraan gaat” is de overduidelijke stemming die heel nadrukkelijk tot uiting wordt gebracht door onze mede Surinamers op de befaamde social media platforms. 

Haar jong en naïviteit hebben we allemaal ook eens gehad, waar wij allemaal vroeger idealisten dachten te zijn de wereld te veranderen van al het kwade, heeft realisme in ons volwassen zijn weg gemaakt voor sensatie bloed beluste burgers gewapend met fake accounts onrust zaaiend in de samenleving. Maar de vraag is nou wat zouden wij werkelijk doen als wij op 19 jarige leeftijd een dreigbrief ontvangen? Hoe zou jij dit aanpakken als jong Surinamer die gelooft in recht op vrije meningsuiting, maar elke keer voor barrières komt te staan. Barrieres die de ouderen voor jou niet aan durfden of niet aankonden. Barrieres die kunnen zorgen dat je de volgende dag je familie en toekomst niet meer zal zien. In ons hoofd zetten we altijd de ideale situatie in scene, waar jij altijd de winnaar bent, maar de realiteit is meer een kans berekening op falen dan succes. En daarom bestaat er strategie, war is not only won bij guts and glory it’s the general that decides when it’s the right time to fight… think about it.

Justitia Pietas Fides

Toen de officiële uitnodiging kwam van Comité voor Behoud van de Democratische Rechtstaat kwam er direct een ontnuchterende gedachte in mij op; we zijn op een lijst en ik moest dus even slikken en besefte ik toen waarmee we eigenlijk bezig zijn. Het is dus officieel we zijn dus in het 'verzet'. Er kan dus elk moment zoals tijdens de revolutie iemand voor mijn deur staan en mij oppakken precies zo toen het gebeurde tijdens de 8 december moorden. Tja, eerst een bekruipend gevoel van angst die mij opkroop, maar de rechtspersoon in mij besefte dat zij die angst juist willen. De angst die nog steeds leeft bij de generatie die de revolutie van "Baas" nog hebben meegemaakt. Die angst leeft nog steeds, alleen willen wij het niet toegeven. Sinds de aanname van de gewijzigde Amnestie wet zijn er verschillende forums als paddenstoelen de lucht in geschoten, op dergelijke social media. Waar iedereen lekker anoniem zijn ongezouten mening mag doorgeven en lekker anoniem praten over hoe het wel kan of niet. 

Ik had vooral als burger veel meer verwacht van de oppositie, toen de gewijzigde Amnestie wet door de hamer van onze assemblee voorzitter door ging.  Waar is NPS wiens leuze tijdens de verkiezingen was "BOUTA IS EEN MOORDENAAR!". Maar helaas hebben wij het moeten weten en ligt de strijd nu bij de verschillende comités en jongeren forums die zich NIET anoniem in de strijd gooien. Die mensen proberen te mobiliseren om niet angstig te zijn en opkomen voor hun rechtstaat. Gewone studenten die toch meer initiatief nemen dan de oppositie die eigenlijk voor onze rechtstaat zou moeten opkomen. Maar ondanks de angst en tegenslagen toch willen vechten voor ons land. Justitia Pietas Fides

Omu Snesi

Merkwaardig iets is mij opgevallen. Ging vanochtend naar de winkel om wat brood te halen voor de ontbijt. Je weet vers brood is altijd lekkerder. Was bij ons vertrouwede buurt chinees die per “toeval” een winkeltje heeft. Een klein jongetje komt binnen wandelen met zn comparantje, pakt een pakje koek en loopt braaf naar omu snesi met zn aankopen. een gesprek tussen die twee volgde:

Omu: “Say de yu no wan wroko gi mi?”
jongen: “ mi no wroko gi yu, mi brada wroko gi yu.”
omu: “ pe yu brada de?”
jongen: “ mi no sabi a sribi ete.”
Na dit gesprek schoot mij in eens te binnen, is ons land gedoemd? Wat gebeurt er als ons land uit drie kwart van dit soort typen bestaan? Of is het al zo als ik moet kijken naar de vele ambtenaren die ons overheid huist? Ik vind het grapppig dat wij surinamers constant klagen over de economische situatie, en over huisvesting en bla bla bla, maar we kunnen niet eens verschijnen aan het werk voor een simpele job bij omu snesi op de hoek. We steunen compleet op een overheid die overwoekerd is door corruptie. Tja dan zijn we even ver van huis om onze financiele situatie op te lossen of zie ik het niet goed?? Nou ja dan maar een broodje ei bakken....

waaaarrrrrrmmmmeeeee vvvvviiiiiiisssssss.....

Het begon een dag ergens in mijn jeugd jaren...honderde dagen in mijn jeugd jaren, op bezoek bij mijn grootouders was het altijd standaard warme vis. Warme vis met pompoen, warme vis met tayerblad, warme vis met kouseband, warme vis...warme vis...warme vis......alles wat de klok sloeg was warme vis. En waag het niet de warme vis van oma te eten, werd het in je keel gedauwd door de tantes met een grote dosis groenten. En van uitspuwen is er natuurlijk geen sprake want je werd nauwkeurig gevolgd of je het inslikt...talk about eating under pressure. Ik heb een zodanige hekel gehad aan warme vis dat ik het voor de rest van mijn volwassen leven niet wil zien. Ja kan je in beelden al huilend, geforceerd kauwend op een vis die gedroog is; niks spannends daaraan voor mij.  En nu lig ik eindelijk ziek op de bank, en mijn vriend die wilt mij lekker verrassen met koken voor me...rarara wat haalt hij om te koken..WARME VIS! ik voel me nog beroerder dan voorheen....

"To Fiso or not to Fiso" Functie Informatiesysteem Overheid

Als journalist in spe… bekijk je de ontwikkelingen die nu gebeuren met een ander oog. Tenminste dat wordt ons aangeleerd op de academie van journalisten. Op je facebook wall wordt je aangevallen met boze/humoristische reacties van een over groot gedeelte van de samenleving. Scholieren, werkende klassen, ondernemers; huismoeders zij hebben allemaal hun ongezouten menig over FISO(2) en wat dat allemaal mag zijn. Familieleden en vrienden in Holland, die de ontwikkelingen van hun "ma' Gron" op de voet volgen met een winterjas aan en hun handen op hun hart, haasten zij zich om de nodige overlevingspakketjes te posten naar hun geliefden in swit sranan.

 En niet te vergeten de ‘impopulaire’ maatregelen die getroffen worden door de regering, die zijn genomen zonder te overleggen met de hoogste raad van college, om de bijkomende kosten die FISO met zich meebrengt te kunnen financieren. JA! Laten we eerlijk zijn…wat Hooghart en Valies ook mogen zeggen…de maatregelen zijn getroffen om deze kosten op te vangen…En natuurlijk willen andere instellingen die onder de overheid vallen natuurlijk een "loonsverhoging". Het is natuurlijk logisch dat zij een verhoging willen, want we moeten kunnen overleven tot eind van de maand.

Sla je de kranten open van 27/01/2011 onder een lachende foto van de nieuwe Business Idols , een show/competitie om ondernemerschap te stimuleren.  Zoals een goeie vriend zei: "ondernemers, een bedreigde diersoort in Suriname" en gezien de economische situatie in onze switi kondre vlucht je eerder weg met die 10K. Maar goed dat is mijn ongezouten mening over fiso. Deed laats in opdracht van de journalisten school straat interviews, ter bevordering van onze onderontwikkelde interview skills. Worden we bij wijze van spreken voor de haaien gegooid; al goed. Mijn redactie groep had een heel actueel onderwerp; je mag drie keer raden wat het was, ja juist ja FISO. Iedereen die klaagt over fiso, wij dachten laten we even een kijkje nemen en vragen wie echt weet waarvoor fiso staat... En ja, je had het kunnen raden...geen zinnig antwoord op “ Weet u wat Fiso is?”. Anderen weer die zich helemaal niet bezig houden met Fiso. Tja, kan ik ze ook niet kwalijk nemen die zijn zo druk aan het overleven. Maar als je klaagt weet tenminste waar over je klaagt!!

fishy

While watching a documentary about salmon, the love of my life came with this brilliant thought ( they are not always brilliant, but I give credit when needed)...what if we were salmon....I mean what would life be like?

Now, a fan of BBC's David Attenborough's documentaries my mind starts flashing back on everything I could  and should ever know about salmon. Apart from being genetically encoded to go on the greatest journey of their lives, they live for the greatest fuck of their life's and die afterwards of exhaustion or might even die before being able to have sex because some grizzly bear might have eaten you. No really....it was somewhat of a revelation for me...I mean don't we humans already do that? Live for the greatest sex we could ever have in our life's have kids and then die? Ok granted salmon fish do not get to see their offspring grow up, but either way it's almost the same. Life would be simpler indeed...but the lifespan would be quite short.

I mean you have sex and than you die...if it were so in the human world...you would have much more virgins running around...including me. The world would be a different place and less crowded....